استراتژی های سرمایه گذاری
در راستای رسالت آموزشی رسانه برآنیم تا با ارایه مطالب علمی پایه در خصوص بورس در جهت گسترش این بازار قدمی برداریم. در بازار سرمایه عموما سرمایه گذاران با دو نوع استراتژی رو به رو هستند. این دو نوع استراتژی عبارت است از:1ـ استراتژی خرید و فروش سهم 2 ـ استراتژی خرید و نگهداری سهم
استراتژی خرید و فروش سهم برای کوتاه مدت واستراتژی خرید و نگهداری سهم برای بلند مدت مناسب است.
به طور کلی اگر سهامداری قصد سرمایه گذاری در کوتاه مدت را داشته باشد و هدف اصلی او از این سرمایه گذاری ، کسب سود مناسب از طریق نوسان گیری باشد، در این صورت بایستی به استراتژی خرید و فروش سهم روی بیاورد.
در این نوع استراتژی معمولا سهمی که خریداری شده ، پس از طی روندی مثبت و افزایش قیمت نسبی آن در کوتاه مدت سهامدار باید آن را در زمان مناسب به فروش برساند.
البته در این نوع استراتژی ممکن است سرمایه گذار سود سالانه شرکت را در نظر نگیرد و صرفأ براساس وضعیت بازار سهام هدف او نوسانگیری از قیمت سهم باشد. در حالی که در استراتژی خرید و نگهداری سهم معمولأ دوره بلندمدت مورد توجه سرمایه گذار است تا دوره کوتاه مدت.
افرادی که قصد سرمایه گذاری برای یک دوره بلند مدت را داشته باشند بهتر است برای تصمیم گیری مطلوب، به مطالعه و ارزیابی وضعیت مالی و تولیدی شرکت با استفاده از تحلیل بنیادی یا فاندامنتال بپردازند. به زبان ساده تحلیل بنیادی برای دوره بلند مدت و تحلیل تکنیکی برای دوره کوتاه مدت مناسب می باشد. ولی در هر صورت توجه داشته باشید که هر مقوله ای در بازار سرمایه اعم از تحلیل بنیادی ، تحلیل تکنیکی و تحلیل CANSLIM (سبک تحلیلی ویلیام اونیل) و سایر بررسیهای مالی در زمینه های مختلف مالی هر کدام می تواند نقش مهمی در تصمیم گیری سرمایه گذار داشته باشند.
حال این سوأل که کدام دوره زمانی برای سرمایه گذاری مناسبتر است ، باید گفت در بلند مدت آنچه در بازار سرمایه مهمترین است توان شرکتها در خصوص پوشش کاملEPS اعلام شده می باشد. طبیعتأ ریسک بازار (که بعدأ آن را توضیح می دهیم)، هر دو استراتژی تصمیم گیری فوق را را تحت تأثیر قرارمی دهد.
ولی ریسک غیر سیستماتیک (ریسک مختص هر سهم) در مقایسه با ریسک بازار معمولأ قابل کنترل بوده و میزان آن به نحوه تصمیم گیری سهامدار بستگی دارد. اساسأ سرمایه گذاری کوتاه مدت در بورس اولأ به میزان آشنایی سهامدار با بازار سرمایه و قدرت تصمیم گیری به موقع او برای خرید وفروش بستگی داشته و ثانیأ این استراتژی مستلزم ارتباط تنگاتنگ با بازار سرمایه و آگاهی از عوامل محیطی تأثیرگذار می باشد.
به طور کلی کلیه افرادی که در بازار سرمایه فعالیت داشته و سهامدار یک یا چند شرکت می باشند به دو دسته تقسیم می گردند: دسته اول کسانی هستند که با توصیه و پیشنهاد دیگران اقدام به سرمایه گذاری نموده بی آنکه خود اطلاعاتی در مورد سهم داشته باشند.
این دسته از افراد ریسک گریزند و با کوچکترین عاملی ممکن است زودتر از دیگران اقدام به فروش سهام خود نمایند. دسته دیگر آنهایی هستند که بعد از جمع آوری اطلاعات کافی از طریق مطالعه صورتهای مالی شرکتها و تجزیه و تحلیل آنها و با آگاهی هر چه بیشتر اقدام به سرمایه گذاری نموده اند. این گونه افراد نسبت به دسته اول اطمینان بیشتری به عملکرد خود در زمینه سرمایه گذاری داشته و زودتر تصمیم نمی گیرند.
اما در پایان باید توجه داشت متأسفانه در بازارسرمایه ایران در کوتاه مدت متغیرهای برون زا (عوامل سیاسی ، محیطی و اجتماعی و...) نسبت به متغیرهای درونزا (تولید و سودآوری و بهره وری و پروژه های شرکت و ...) تاثیر زیادی در حجم معاملات و قیمت سهام می گذارند. لذا توجه به جو و فضای حاکم بر بازار سرمایه نیز در امر سرمایه گذاری مهم است. بنابراین مهمترین مسأله در تصمیم گیری صحیح ، جمع آوری اطلاعات کامل و مفید در مورد سهم و تجزیه و تحلیل آنهاست.
